فوتبال، شهر بی دفاع!، وقتی فرمان دست فدراسیون نیست - لوکو

به گزارش خبرنگاران، لیگ برتر فوتبال در داخل زمین فاقد زیبایی های فوتبال اروپاست و علاقه مندان به فوتبال به جز تعصب به تیم مورد علاقه خود، نمی توانند کارهای فنی و چشم گیر در فوتبال بین المللی را در ایران جست وجو نمایند.

در کنار فقر فنی مسابقات فوتبال ایران و سخت افزار ضعیف از جمله زمین های چمن بی کیفیت، نبود برنامه ریزی دقیق و معین، مسائل مربوط به بلیت فروشی و رفت و آمد هوداران به استادیوم ها، مسابقات با حواشی و اتفاقات ناخوشایندی همراه است که کام طرفدار را تلخ می نماید.

بازی های لیگ برتر فوتبال ایران در نبود متن، همیشه به حاشیه می رود و اگر پای بازی بزرگی هم در میان باشد، از مربی تا بازیکن و تماشاگری که هنوز اصول درست طرفداری را یاد نگرفته، اسباب ایجاد حواشی گوناگون از جمله توهین، درگیری و ارائه تصاویر نه چندان جذاب را فراهم می نمایند.

در نبود سازوکار مناسب برای ترویج فرهنگ درست در میان عوامل فوتبال، نهادهای قانون گذار با توبیخ، جریمه و اقدامات به موقع - که مشابه آن را چند سال قبل در ترویج فرهنگ بستن کمربند ایمنی توسط رانندگان وسایل نقلیه عمومی با افزایش جرایم رانندگی شاهد بودیم - نقش موثر و کلیدی را اجرا می نمایند.

با این حال نهادهای قانون گذار در فدراسیون فوتبال از آغاز فصل جاری همیشه تحت تاثیر عوامل متعدد درونی و بیرونی، به اعمال قانون پرداختند که صد البته تاثیر لازم را نداشته و روز به روز موجب افزایش بی اخلاقی در فوتبال ایران شده است.

از ابتدای فصل جاری، کمیته انضباطی فدراسیون فوتبال با استناد به آیین نامه جدید این کمیته که موجب افزایش دایره وظایف و اختیارات بیشتر مسئولان حقوقی این کمیته شده، حلقه فشار روی متخلفان و عاملان حواشی در مسابقات را تنگ تر کرد تا با جریمه، توبیخ و حتی ارعاب، از اتفاقات ناخوشایند در فوتبال ایران جلوگیری کند.

در چند هفته ابتدایی لیگ برتر، اطلاعیه ها و آرای موقت صادر شده از سوی کمیته انضباطی در موارد گوناگونی از جمله مصاحبه علیه داوران، توپ لیگ برتر و حتی مسئولان فدراسیون صادر شد و حتی با زیاده روی های خاص، با اعتراض جامعه فوتبال روبرو نشد و این اقدامات را موجب پی ریزی درست برای اعمال قانون قلمداد کردند.

ایراد کار این کمیته، اعمال سلیقه ای قانون به نفع و علیه بعضی از تیم ها بوده که تاکنون ادامه داشته و صدای اهالی فوتبال را در آورده است.

به عنوان مثال، سکوت کمیته انضباطی فدراسیون فوتبال بعد از اظهارات امیر قلعه نویی و انداختن توپ به زمین کمیته اخلاق و دعوت سرمربی سپاهان به کمیته اخلاق بعد از گذشت یک هفته برای ارائه توضیحات، از جمله تناقض های آشکار در اعمال سلیقه ای قانون است.

در سوی دیگر، توهین، فحاشی و تخطی بعضی از مربیان، بازیکنان و طرفداران در دو دیدار هفته اخیر در تبریز (تراکتور و استقلال) و تهران (پرسپولیس و ماشین سازی) و سکوت مجدد کمیته انضباطی بر خلاف سنوات گذشته از جمله بعد از بازی استقلال و پرسپولیس، از مصادیق شاخص اعمال قوانین به طور سلیقه ای است.

متاسفانه پیگیری این قبیل مسائل از مسئولان و مدیران این دو کمیته در اکثر موارد با پاسخ های مشابه مبنی بر اینکه در شرایط مناسبی نیستم، در جلسه هستم یا صدایم گرفته همراه است و هیچ پاسخ روشنی برای سوالات و شبهات بی شمار در این موارد وجود ندارد.

کمیته انضباطی با تعلل در اعمال قانون به طور تمام و کمال و چشم پوشی از بعضی دانه درشت ها، زمینه ساز بعضی قانون گریزی ها شده است که با گذشت زمان، محدوده آن افزایش خواهد یافت و کنترل کردن امور و حواشی لیگ برتر سخت می گردد.

افزایش شائبه نبود اختیارات کامل در دو کمیته مذکور که وظیفه پر رنگی در کنترل بی اخلاقی و بی انضباطی در فوتبال ایران دارند، نه تنها مسئولان این دو کمیته را با عدم صلاحیت روبرو می نماید بلکه باعث زیر سوال رفتن استقلال این دو کمیته حقوقی و قضایی و مجموعه فدراسیون فوتبال می گردد.