تفاوت اوتیسم و سندروم داون چیست؟
به گزارش لوکو، تفاوت اوتیسم و سندروم داون را می توان از لحاظ علت، علائم و راه های درمان مورد آنالیز قرار داد. هر دو بیماری عارضه هایی مادام العمر هستند. سندروم داون هم مسائل ذهنی و هم جسمی ایجاد می نماید اما اوتیسم شامل مسائل فیزیکی نمی گردد.

سرویس سلامت - هم اوتیسم و هم سندروم داون عارضه هایی مادام العمر هستند. اما این دو بیماری از لحاظ علائم، علت، دارو ها و نحوه درمان کاملا متفاوت از یکدیگر هستند. در این مقاله با تفاوت اوتیسم و سندروم داون بیشتر آشنا خواهیم شد.
اوتیسم چیست؟
اوتیسم یا اختلال طیف اوتیسم (ASD) نوعی بیماری عصبی-رفتاری پیچیده است که شامل مسائل در زمینه تعامل، ارتباط غیر کلامی، ارتباط کلامی، گفتار، مهارت های اجتماعی و حرکتی می گردد.
اوتیسم یک عارضه مادام العمر است که بر نحوه شناخت فرد از جهان و تعامل او با دیگران تأثیر می گذارد. افراد مبتلا به اوتیسم با روشی کاملا متفاوت به دیگران نگاه می نمایند. آن ها به گونه ای متفاوت می شنوند، احساس می نمایند و با دیگران ارتباط برقرار می نمایند.
سندروم داون چیست؟
سندروم داون (DS یا DNS) با نام تریزومی 21 نیز شناخته می گردد. سندروم داون نوعی اختلال ژنتیکی است که توسط نسخه سوم کروموزوم 21 ایجاد می گردد. افراد مبتلا به سندروم داون از لحاظ ذهنی شبیه به یک بچه هشت تا نه ساله هستند. با این حال بعضی از آن ها می توانند زندگی نرمالی را پشت سر بگذارند.
این بیماری معمولاً با تاخیر در رشد، ضعف عضلانی و ضریب هوشی پایین معین می گردد. این اختلال به طور اتفاقی روی می دهد و در رحم قابل تشخیص است.
تفاوت اوتیسم و سندروم داون
در ادامه تفاوت اوتیسم و سندروم داون را از لحاظ تعریف، نوع، علت، علائم و نحوه درمان مورد آنالیز قرار می دهیم.
1. تعریف
اختلال طیف اوتیسم (ASD) عارضه ای عصبی است که علت بروز آن هنوز ناشناخته است. اگرچه عامل ژنتیکی دخیل است. اثرات آن شامل ضعف در شناخت و تعامل اجتماعی، حساسیت و تحریک پذیری و تمرکز محدود بر روی علایق است. بعضی افراد حتی مبتلا به تأخیر در رشد شناختی هستند. ویژگی های غیر طبیعی بسیاری در افراد مبتلا به اوتیسم وجود دارد، اما معمولا شامل مسائل فیزیکی نمی گردد.
این یک بیماری ژنتیکی ناشی از تغییر کروموزوم است. از اثرات آن می توان به ناتوانی در یادگیری، تأخیر در گفتار، شیب بالا در چشم، تأخیر در راه رفتن، تأخیر در رشد جسمی، مسائل خفیف تا متوسط در استدلال و تفکر، ناتوانی ذهنی، کوتاهی قد و ویژگی های متفاوت چهره اشاره نمود. افراد مبتلا به سندروم داون اغلب با مسائل جسمی روبرو هستند.
2. انواع
3 نوع اوتیسم وجود دارد:
- اختلال اوتیسم (با نام اوتیسم کلاسیک نیز شناخته می گردد)
- اختلال فراگیر رشد (با نام اوتیسم نامعمول نیز شناخته می گردد)
- سندروم آسپرگر
انواع سندروم داون عبارتند از:
- تریزومی 21: رایج ترین نوع سندروم داون به تریزومی 21 معروف است که در آن فرد مبتلا به جای 46 کروموزوم، در هر سلول 47 کروموزوم دارد. 95 درصد از موارد سندروم داون جزء این دسته هستند. 5 درصد دیگر مرتبط با سندروم داون موزاییک و جا به جایی رابرتسونی است.
- سندروم داون موزاییک: در یک مطالعه کروموزومی، بیست سلول مختلف مورد ارزیابی قرار می گیرند. کودک در صورتی مبتلا به سندروم داون موزاییک است که پنج سلول از بیست سلول دارای تعداد معمول چهل و شش کروموزوم باشند یا پانزده سلول باقی مانده، چهل و هفت کروموزوم داشته باشند.
- جا به جایی رابرتسونی (ROB): این شرایط زمانی روی می دهد که بخشی از کروموزوم 21 موقع تقسیم سلولی شکسته و به کروموزوم دیگری می چسبد. فرد حامل جا به جایی رابرتسونی فقط دارای 45 کروموزوم است. این فرد هیچ ویژگی جسمی خاصی ندارد، اما این احتمال وجود دارد فرزندی که به جهان می آورد، کروموزوم 21 اضافی داشته باشد.
3. علل
هیچ علت واحدی برای اختلال طیف اوتیسم وجود ندارد. این حالت بیشتر ناشی از ناهنجاری های خاص در مغز است. با این حال اوتیسم با چندین بیماری می تواند مرتبط باشد. مانند:
- عدم وجود آنزیم های مورد احتیاج برای فعالیت متابولیک - (فنیل کتونوری درمان نشده)
- عفونت های مادرزادی در مادر باردار - سرخک آلمانی (سرخجه)، سیتومگالوویروس (CMV) و توکسوپلاسموز
- التهاب در مغز - انسفالیت و مننژیت باکتریایی (اختلالات عصبی که پس از تولد روی می دهند)
- توبروز اسکلروزیس و سندروم ایکس شنماینده (اختلالات نادر ژنتیکی)
اختلال سندروم داون به علت تقسیم سلولی غیرطبیعی روی می دهد که در آن یک نسخه اضافه از کروموزوم 21 در همه سلول ها تکرار می گردد. این کروموزوم اضافی باعث بروز مسائلی در مغز و وضعیت جسمانی متفاوت کودک می گردد.
4. علائم
علائم بیماری اوتیسم عبارتند از:
- علایق، فعالیت ها و رفتار های محدود شده
- اختلال در ارتباطات
- اختلال در تعامل اجتماعی متقابل
- ناهنجاری در غذا خوردن یا خوابیدن
- رفتار های تکراری یا وسواسی
- تشنج
علائم سندروم داون عبارتند از:
- زبان بیرون آمده از دهان
- عضلات شل و سست
- فقدان شنوایی
- شیب چشمان رو به بالا و گردنی کوتاه
- چاقی و کمبود ایمنی
- اختلال بینایی
- آپنه انسدادی خواب
- پریاخته خونی (زیادی نابهنجار یاخته های قرمز خون)
- ضخیم شدن پوست کف دست و کف پا
5. درمان و دارو ها
الف) درمان
- تحلیل رفتار کاربردی
- رفتار درمانی شناختی
- آموزش مهارت های اجتماعی
- درمان یکپارچه سازی حسی
- کار درمانی
- گفتاردرمانی
ب) دارو ها
- دارو های ضد روان پریشی
- دارو های ضد افسردگی
- دارو های محرک
- دارو های ضد تشنج
ج) درمان های جایگزین
- درمان فاقد گلوتن
- ملاتونین
- اکسی توسین
- ویتامین C
- دی متیل گلیسین
- اسید های چرب امگا 3
- روغن کانابیدیول (CBD)
- ویتامین B6 و منیزیم به صورت ترکیبی
الف) درمان
- مداخله زودهنگام و آموزش درمانی
- گفتاردرمانی
- یاری از متخصصان (برای مثال متخصص ژنتیک، متخصص قلب، متخصص غدد، متخصص شنوایی سنجی و چشم)
- کار درمانی
- تمرین هایی برای یاری به بهبود مهارت های حرکتی
- رفتار درمانی برای یاری به مدیریت چالش های عاطفی
ب) دارو
- مکمل های اسید آمینه
- داروی پیراستام
کلام آخر
در این مقاله با تفاوت اوتیسم و سندروم داون از لحاظ علائم، علت و راه های درمان آشنا شدیم. اختلال طیف اوتیسم عارضه ای عصبی است که علت بروز آن هنوز ناشناخته است؛ در حالی که سندروم داون یک بیماری ژنتیکی ناشی از تغییر کروموزوم است.
تجربه شما از برقراری ارتباط با این افراد چیست؟ لطفا نظرات و پرسش های خود را با ما و دیگر مخاطبان خبرنگاران به اشتراک بگذارید. پیشنهاد می کنیم انواع اختلالات یادگیری و راه برخورد با بچه ها مبتلا به آن را نیز در خبرنگاران مطالعه کنید.
برگرفته از: differencebetween.net
منبع: setare.comبه "تفاوت اوتیسم و سندروم داون چیست؟" امتیاز دهید
دیدگاه های مرتبط با "تفاوت اوتیسم و سندروم داون چیست؟"
حامد 14 آذر 1398
پسرم 6 ساله ش هست دکتر محولاتی تشخیص اوتیسم داد آیا امید هست خوب بشه آیا از سندروم دان بدتر هست یا بهتر