تفال به حافظ امروز آدینه 12 اسفند 1401 - لوکو

اگر به مذهب تو خون عاشق است مباح

صلاح ما همه آن است کان تو راست صلاح

سواد زلف سیاه تو جاعل الظلمات

بیاض روی چو ماه تو فالق الاصباح

ز چین زلف کمندت کسی نیافت خلاص

از آن کمانچه ابرو و تیر چشم نجاح

ز دیده ام شده یک چشمه در کنار روان

که آشنا نکند در میان آن ملاح

لب چو آب حیات تو هست قوت جان

وجود خاکی ما را از اوست ذکر رواح

بداد لعل لبت بوسه ای به صد زاری

گرفت کام دلم ز او به صد هزار الحاح

دعای جان تو ورد زبان مشتاقان

همواره تا که بود متصل مسا و صباح

صلاح و توبه و تقوی ز ما مجو حافظ

ز رند و عاشق و مجنون کسی نیافت صلاح

توضیح لغت: مباح به ضم اول جایز/ نجاح به فتح اول: رستگاری و پیروزی

تفسیر عرفانی:

عاشقان کوی یار برای آن که به لقای معشوق دست یابند باید در او فانی گردند چرا که شیوه معشوق آن است که با فانی کردن معشوق او را به آرزوی دیرینه اش خواهد رساند.

تعبیر غزل:

در انتظار به سر می بری و دایم دست به درگاه حضرت حق می بری و نزد او دعا می کنی و در دوست داشتن و عاشق بودن جدی هستی. خاتمه به کام دل می رسی و خوشحال خواهی شد.