گوگرد با بدن چه می نماید؟ - لوکو

به گزارش، چند وقتی است وجود گوگرد در بنزین ها خبرساز شده است. خیلی ها زیر بار این حرف و حدیث ها نمی روند. اما برخی که داعیه سلامت مردم را دارند، روی حرف شان ایستاده اند و کوتاه نمی آیند. وجود گوگرد حتی اگر شایعه هم باشد، باز هم زنگ خطری است که نباید به آن بی توجه بود. این ماده می تواند سلامت خیلی از افراد به ویژه افراد حساس را در معرض خطر قرار دهد. گوگرد، عنصری شیمیایی است که در تمام بافت های زنده وجود دارد و بعد از کلسیم و فسفر فراوان ترین ماده معدنی در بدن انسان است و در سیر، پیاز و بروکلی نیز یافت می گردد. با وجود تمام فوایدی که گوگرد دارد، اما مانند هر ماده مفید دیگری، وقتی بدن بیش از حد در معرض آن قرار گیرد، می تواند خطرناک و مضر باشد.

گوگرد، ماده ای طبیعی در نفت خام است که در بنزین و سوخت های دیزلی یافت می گردد که معمولا آن را از مواد سوختی جدا می نماید. گوگرد موجود در بنزین اثربخشی سیستم های کنترل انتشار سوخت را دچار آسیب نموده و به آلودگی هوا منجر می گردد. کاهش حجم گوگرد موجود در بنزین طبیعتا باعث عملکرد بهتر سیستم کنترل انتشار سوخت شده و در نتیجه آلودگی هوا هم کاهش می یابد. در سال 2000 میلادی، برنامه ای جهانی با هدف کاهش گوگرد بنزین تصویب شد و به مورد اجرا درآمد که بنابرآن، حدود 90 درصد از میزان گوگرد موجود در بنزین کاهش یافت و از فناوری های کنترل انتشار سوخت در خودرو ها و کامیون ها استفاده کردند که آلودگی هوا را کاهش داد.

گوگرد موجود در سوخت بنزین علاوه بر تأثیری که می تواند روی آلوده کردن هوا بگذارد، به طور قطع اثرات منفی را هم متوجه انسان می نماید. بنزین بعد از احتراق وارد هوا شده و انسان با قرار دریافت در محیط، آن را استشمام می نماید. در صورتی که میزان گوگرد موجود در بنزین بالا باشد، هنگام تنفس وارد بدن شده و مسائلی را ممکن است برای بدن ایجاد کند. معمولا محققان بر این باورند که گوگرد سمیت پایینی دارد. مسمومیت با گوگرد معمولا استنشاقی است و به وسیله تنفس آن رخ می دهد و تماس مداوم با گوگرد، تحریک های غشا های مخاطی را به دنبال دارد. بسیاری از افراد که ساعت های طولانی در معرض این ماده قرار می گیرند، مبتلا به برونشیت و دچار سرفه های متعدد و ناراحتی های تنفسی می شوند. آسم شایع ترین مشکل تنفسی و از بیماری های مزمن ریوی است که ممکن است به دنبال تنفس گوگرد در بدن ایجاد گردد و باعث تحریک راه های هوایی و سرفه، خس خس سینه، گلودرد و کوتاه شدن حجم تنفس شده و دی اکسید گوگرد سنگین تر از هواست و وقتی بدن در محیطی بسته و مملو از آن قرار می گیرد، در مواردی حتی می تواند باعث خفگی و مرگ گردد. از دیگر مسائل تنفسی حاصل از تنفس گوگرد می توان به آمفیزم اشاره نمود. در مبتلایان به آسم، قرار دریافت در معرض گوگرد، علاوه بر این که می تواند باعث سفتی ماهیچه های ریه در آن ها گردد، ممکن است باعث بروز واکنش های آنافیلاکتی گردد که جان آن ها را به خطر می اندازد. ترکیب دی اکسید گوگرد با دیگر آلاینده های هوا ممکن است حتی بیماری های قلبی را هم به دنبال داشته باشد.

معمولا مسمومیت های ناشی از قرار دریافت در معرض گوگرد عوارض و مسمومیت های پوستی حادی به دنبال ندارد، بلکه بیشتر در تماس با بدن، موجب تحریک پذیری چشم ها و واکنش های پوستی می گردد. علاوه بر این، گوگرد، غشا های مخاطی را هم تحریک می نماید. بسیاری از کارگران معدن که در معرض دی اکسید گوگرد قرار دارند، دچار اختلالات چشمی و تنفسی، برونشیت مزمن و اثرات سینوسی مزمن می شوند. گوگرد همچنین با اثر روی چشم ها، ممکن است تاری دید ایجاد کند. تماس پوست با دی اکسید گوگرد، درد، قرمزی و ایجاد تاول های پوستی را هم به ویژه در غشا های مخاطی به دنبال دارد.

گوگرد زمانی که در حجم بالا استنشاق گردد، می تواند منجر به مرگ سلول های مغزی گردد که در نهایت آسیب های مغزی را ایجاد می نماید. علائم مرتبط با آسیب مغزی که باید جدی گرفته گردد عبارتند از نابینایی، ناهماهنگی بین عضلات، وقوع صرع و حتی مرگ.

معمولا بلع دی اکسید گوگرد امر شایعی نیست، چرا که به صورت گاز در محیط وجود دارد. اما در مواردی که غذا یا نوشیدنی در محیطی حاوی این گاز وجود داشته باشد و فرد به ویژه افراد مبتلا به آسم آن را بخورند، باعث سفت شدن ماهیچه های ریه در آن ها می گردد. در مواردی هم ممکن است حالت تهوع، استفراغ و درد های شکمی رخ دهد.

گوگرد معمولا بوی تندی دارد و چنانچه مدتی طولانی در معرض آن قرار گرفته باشید ممکن است حس بویایی شما را تغییر دهد که در نتیجه می تواند عفونت های تنفسی، علائم برونشیت مزمن و کاهش عملکرد ریوی را به دنبال داشته باشد. این حالت برای بچه ها خطر بیشتری دارد.

بسیاری بر این باورند که شاید قرار دریافت در معرض عنصر گوگرد موجود در بنزین و استنشاق آن می تواند خطر ابتلا به سرطان را هم ایجاد کند، اما مطالعات نشان می دهد که گوگرد از این نظر بی خطر است و توانایی ایجاد تغییرات ژنتیکی و بروز انواع سرطان ها را ندارد و حتی از نظر باروری هم نمی تواند مسئله ای را متوجه انسان کند.

بچه ها به دلیل سطح ریه بیشتر، نسبت وزن بدن و افزایش حجم تنفس دی اکسید گوگرد در دقیقه معمولا در مقایسه با افراد بالغ، بیشتر در معرض خطر قرار دارند. علاوه بر این، از آنجا که دی اکسید گوگرد سنگین تر از هواست و در سطوح پایین تر تجمع می یابد، بچه ها به دلیل قد کوتاه تری که دارند، در معرض استنشاق حجم بیشتری از آن هستند و خطر مسمومیت آن ها بیشتر است. بچه ها همچنین از نظر واکنش های پوستی هم در مواجهه با دی اکسید گوگرد حساس تر هستند و ممکن است علائم شدیدتری از خود نشان دهند.

منبع :خراسان