اقتصادسنجان را در زیرزمین ها نگه دارید!
به گزارش لوکو، خبرنگاران: ویلیام مک کینزی مارتین، به مدت 19 سال در دوران ریاست جمهوری 5 تن برکاخ سفید، از آوریل 1951 تا ژانویه 1970 میلادی ریاست فدرال رزرو را بر عهده داشت. وی در زمان وزارت خزانه داری، رئیس فدرال رزرو شده بود، هنگامی که فدرال رزرو گونه مدرن خود را ابداع کرد و بیان کرد که دیگر قصد ندارد شغل خود را با پایین نگه داشتن نرخ بهره برای تسهیل استقراض دولت - همانطور که در طول جنگ جهانی دوم - مشاهده نموده بود، ادامه دهد؛ بلکه در عوض میخواهد برای سیاست پولی تمرکز ویژه ای داشته باشد؛ در خصوص چگونگی تأثیرگذاری سیاست پولی بر کل اقتصاد. مارتین آنقدر با سیاست های پولی عجین شد که حتی جان اف کندی یک بار به یکی از مشاوران خود گفت که قبل از رئیس جمهور شدن، او فقط تفاوت سیاست اقتصادی و پولی را با یادآوری م که اولین حرفسیاست پولی (Monetary Policy) و اولین حرف نام مارتین درک می نموده است.
جهت دریافت مشاوره خدمات چاپ بروشور در تهران از بهترین و مجربترین طراحان کشور همراه ما باشید. از طراحی تا چاپ بروشور های تبلیغاتی حرفه ای را با بهترین قیمت از ما بخواهید.
به گزارش خبرنگاران،
ویلیام مک کینزی مارتین: استاد دانشگاه ییل
مکتب: مانیتریست
گرایش کاری: سیاست پولی
مارتین کسی است که نسبت به نقش اقتصاددانان دانشگاهی شک و تردید قابل توجهی داشت. در اینجا داستانی در خصوص ویلیام مک کینزی مارتین به روایت ریچارد تی مک کورمک که در انواع سیاست های مالی و مواضع دیپلماتیک در دولت های نیکسون، ریگان و اولین دولت بوش خدمت نموده، آورده شده است که درکتابی در سال 2013منتشر شد. در گفت وگو با سفیر ریچارد تی مک کورمک که به نوبه خود نسخه ای از مصاحبه چارلز استوارت کندی و مک کورمک در سال 2002 میلادی است، مک کورمک توضیح می دهد که چگونه در سال 1970ریاست فدرال رزرو به وی اعطا شد؛ ریاست شورای پیشنهادی سیاست بین الملل مالی، بنابراین ما به گفت وگو با مارتین رفتیم. معلوم شد که آخرین روز مارتین بعد از 19 سال در کار بود. در واقع، ممکن است انتصاب نهایی مارتین در روز پایانی او باشد. در اینجا به نقل از مک کو رمک آمده است: اگر می خواهید فدرال رزرو درست به کار خود عمل کند، حتی یک اقتصاددان دانشگاهی را مشخص نکنید، و به ویژه از اقتصاددانان حوزه سنجی دوری کنید. ما 50 اقتصادسنج داریم که در فدرال رزرو برای ما کار می نمایند. همه آنها در زیرزمین این ساختمان مشغول شده اند. خطر این اقتصاددانان این است که آنها محدودیت های خود را نمی دانند و اعتماد به نفس به مراتب بیشتری از تحلیل های خود نسبت به آنچه که گمان می کنم ارزش داشته باشد، دارند. چنین افرادی برای من خطرناک نیستند زیرا من محدودیت های آنها را می فهمم. آنها برای افرادی مثل شما و سیاستمداران خطرناک هستند، زیرا شما محدودیت های آنها را نمی دانید و تحت تاثیر مدل ها و ریاضیات پیچیده قرار گرفته اید. نقص های موجود در این تحلیل ها تقریبا همواره در مفروضات او که مبتنی بر آنها است، جاسازی می گردد و این جایی است که خرد بیشتری ضروری است، حکمتی که این ریاضیدانان عموما ندارند. شما باید همواره چنین کارشناسان فنی را در موقعیت هایی مانند زیرزمین قرار دهید، اما هرگز در طبقات بالا آنها را به کار نگیرید. بگذارید مثالی از آنچه منظور من است برای شما بزنم. وقتی باید درخصوص سیاست پولی تصمیم گیری کنم، در سراسر کشور با تحلیلگران و افراد قابل اعتماد و صاحب نظر مشورت می کنم، اما به زیرزمین نمی روم.
منبع: اقتصادنیوز