پشت پرده حضور سلبریتی ها در پدرخوانده ، وقتی فینالیست ها انتخاب می شدند - لوکو

به گزارش خبرنگاران، سعید ابوطالب - کارگردان و تهیه نماینده - ابتدا درباره تجربه ساخت رئالیتی شوهایی که در سال های اخیر داشته به ذکر نکاتی پرداخت و به این پرسش که چه نکته ای در ساخت این گونه برنامه ها وجود دارد که توجه شما را به خود جلب نموده است؟ پاسخ داد.

رئالیتی شو ایران در پله های نخست

این کارگردان اظهار کرد: رئالیتی شو به عنوان یک ژانر گسترده تلویزیونی در تمام جهان هواداران زیادی دارد. جدا از تجربه های ما در مجموعه های متفاوتی مثل رالی ایرانی و شام ایرانی و بازی های مافیا و غیره، اغلب آنچه به عنوان تاک شو یا گیم شو یا حتی تلنت ها و برنامه های دوربین مخفی و... می شناسیم، همه انواع مختلف رئالیتی شو محسوب می شوند (اگر اصول اولیه ساخت رئالیتی شو رعایت گردد) که البته تجربه های پیروزی در ایران وجود دارد اما هنوز جای کار بسیاری برای فراوری آثار متنوع وجود دارد.

او در عین حال به این نکته تاکید نمود: معتقدم چنانچه سینما با مستند به دنیا آمد و بعد در مسیر طولانی آثار نمایشی و داستانی اوج گرفت، اکنون در بلوغ خود به رئالیتی شو رسیده است؛ به طوری که آثار پیروز آینده جایی در مرز واقعیت و خیال خواهد داشت. این مسیری است که رئالیتی شو طی خواهد نمود و ما اکنون در پله های نخست آن هستیم. به این دلایل من رئالیتی شو را دوست دارم و سعی می کنم در شکل های متفاوت آن را تجربه کنم.

تغییر در شب های مافیا و تولد پدرخوانده

سازنده رالی ایرانی، شام ایرانی و شب های مافیا در پاسخ به اینکه با توجه به تجربه پیروز ساخت شب های مافیا چه چیزی باعث شد احساس کنید که احتیاج به بازخوانی یا روایت جدیدی از بازی مافیا وجود دارد؟ اعلام کرد: شب های مافیا روایت ما از بازی مجذوب نماینده و جهانی مافیا بود که در آغاز برنامه سازی در این ژانر و موضوع، کارکرد پیروزی داشت و زمان لازم داشت تا مخاطب با آن همراه گردد. سپس زمانی رسید که مخاطب بازی مافیا را یاد گرفته بود و از ما پذیرفته بود آنچه جلوی دوربین اتفاق می افتد اصل واقعیت است و کارگردانی محدود به ارائه دقیق و مجذوب نماینده این واقعیت بیرونی است.

او در تکمیل همین صحبت ها یادآور شد: در این شرایط مخاطب از ما انتظار یک تغییر اساسی در سناریو و نوع روایت داشت که ما را به پدرخوانده رساند. پدرخوانده هم یک روایت دیگر ما از بازی مافیاست که هم می تواند مخاطب عام را جذب کند و هم حرفه ای ها را راضی نگه دارد.

ابوطالب سپس به این پرسش که چه تفاوت عمده ای میان پدرخوانده و بعضی از نمونه های دیگر برنامه های ساخته شده بر اساس بازی مافیا وجود داشته که به این پیروزیت یاری نموده است؟ پاسخ داد: پیروزیت پدرخوانده چند دلیل متفاوت دارد.

از یک سو، تجربه گروه سازنده در ساخت شب های مافیا (که آن مجموعه هم در زمان خود همه رکوردهای مقدار مخاطب را جابه جا کرد) منجر به شکل گیری یک سناریوی مجذوب نماینده تر شد که مخاطب را تا آخرین دقایق بازی همراه خود می نماید. مهم تر آنکه یک جریان مجذوب نماینده و زیبا در بین بازیگران و هنرمندان برای یاد گرفتن این بازی و حضور در این رقابت شکل گرفته است که سبب شد ده ها یا صدها بازیگر و هنرمند گرامی، با علاقه و اشتیاق ده ها ساعت و روزهای متوالی صرف یاد گرفتن و تمرین این بازی نمایند. این اتفاق نادری است و سبب پیروزیت بی نظیر این مجموعه شده است.

او بعلاوه در شرح اینکه انتخاب فینالیست ها بر چه اساسی بوده است؟ چراکه در عین حال که به نظر می رسید برترین بازیکنان دور گروهی در فینال حضور داشتند، در فضای مجازی عده ای به نام های دیگری هم اشاره کردند که شایستگی حضور در فینال را داشتند اما در هیچ کدام از قسمت های فینال شرکت نکردند، چنین اظهار کرد: انتخاب فینالیست ها کار پیچیده ای نبود. همه اتفاقات و بازی پیش چشم مخاطب قرار داشت و در واقع در فصل اول همین افراد برای فینال مناسب بودند. البته عده ای هم به خاطر درگیری در فیلم ها یا سریال های دیگر متاسفانه نتوانستند برای فینال حضور داشته باشند مثل امیر مهدی ژوله و ترلان پروانه و... که ان شاءالله در فصول بعدی حضور پیدا خواهند کرد.

سعید ابوطالب در سرانجام در پاسخ به اینکه آیا قرار است شاهد فصل دوم پدرخوانده باشیم؟ به این جمله بسنده کرد: پاسخ این سوال بماند برای آینده نزدیک.