اشتباهات بایدن در عرصه سیاست خارجی آمریکا - لوکو

جو بایدن قرار بود روز یکم فوریه، نخستین سخنرانی مهم خود را در زمینه سیاست خارجی دولت جدید آمریکا انجام دهد. با این حال، این سخنرانی به دلیل شرایط نامساعد آب و هوایی، به تعویق افتاد. ظاهرا دو اینچ برفی که در اواخر هفته گذشته در واشنگتن بارید، حمل و نقل و جابجایی را به شدت خطرناک نموده بود.

به گزارش خبرنگاران، گذشته از این باید به این نکته اشاره نمود که جو بایدن در عرصه سیاست خارجی آمریکا، موضوعات چندانی را در دست ندارد تا در خصوص آن ها، اقدام به لاف زنی کند. در واقع، بایدن در نخستین هفته از حضور خود در کاخ سفید، به گونه ای رفتار می کرد که انگار مایل است سیاست حزبی در ایالات متحده آمریکا را در جهت مناسبی (جهت وحدت) قرار دهد. با این حال، وی در این رابطه عملکرد خوبی نداشته و عملا به دیدگاه های جمهوریخواهان در عرصه سیاست خارجی آمریکا، بی تفاوت بوده و نتوانسته آن وحدتی که همیشه از آن دم می زده را در عرصه معادلات سیاسی آمریکا، اجرایی کند.

در ادامه، به چند اشتباه و خطای فاحش از سوی جو بایدن در عرصه سیاست خارجی آمریکا (از نظر نویسنده این گزارش: جیمز کارافانو) اشاره می گردد که منجر به شادی گروه های چپ گرای افراطی شده و در نقطه مقابل، امنیت و رفاه مردم آمریکا را عمیقا تضعیف نموده است.

لغو کردن پروژه خط لوله کیستون ایکس اِل

خط لوله کیستون ایکس ال، یک سیستم خط لوله جهت انتقال نفت خامِ کانادا و مناطق شمالی آمریکا به پالایشگاه های تگزاس است. این خط لوله و افتتاح آن در نوع خود می توانست ظرفیت واردات نفت خام آمریکا از کانادا را دو برابر کند. این مساله بدون تردید از حیث مالی و رفاهی، منافع زیادی را برای آمریکا به دنبال داشت. با این حال، بایدن در نخستین روز حضور خود در قدرت، این پروژه را لغو کرد.

به زعم بسیاری از کارشناسان و تحلیلگران، این اقدام بایدن، تاثیرات بسیار بدی را نیز بر آب و هوای آمریکا خواهد داشت، زیرا اکنون برای انتقال نفت خام، باید از روش های جایگزین استفاده کرد که این مساله منجر به فراوری گاز های گلخانه ای زیادی خواهد شد.

از منظر مالی نیز این اقدام بایدن به دلیل از بین بردن هزاران فرصت شغلی و بالابردنِ هزینه های انرژی در آمریکا و کانادا، کاملا مضر و زیانبار است. از منظر راهبردی نیز این اقدام بایدن، امنیت انرژی آمریکا را عمیقا تضعیف خواهد نمود. از منظر سیاست خارجی نیز، این اقدام بایدن خسارتی برای آمریکا است، زیرا به یکی از نزدیکترین متحدان خارجی آمریکا یعنی کانادا، آسیب زیادی وارد نموده است. در این راستا، مقام های کانادایی در موضع گیری های مختلفی، این اقدام بایدن را نکوهش نموده و آن را ضربه ای به روابط سازنده آمریکا و کانادا توصیف نموده اند.

ناشیانه عمل کردنِ دولت بایدن در مساله تغییرات آب و هوایی

جو بایدن تصمیم گرفت تا آمریکا را به توافق آب و هوایی پاریس بازگرداند. دولت ترامپ با این استدلال از توافق آب و هوایی پاریس خارج شد، زیرا معتقد بود که این توافق هیچ کاری برای مهار اقدامات و رویه های دولت چین که یکی از بزرگترین انتشاردهندگان گاز های گلخانه ای در دنیا است، انجام نمی دهد. عدم سخت گیری به چین، عملا هزینه های زیادی را به دولت آمریکا وارد می کرد و هیچ دستاوردی را برای بهبود شرایط اقلیمی دنیا نداشت. هیچکدام از امضا نمایندگان توافق آب و هوایی پاریس، به تعهدات خود به نحو موثری عمل ننموده و نمی نمایند. چنانکه در شرایط کنونی، میزان فراوری گاز های گلخانه ای چین، تقریبا دو برابرِ آمریکا است.

اینکه دولت بایدن به توافق آب و هوایی پاریس برگردد، تنها در صورتی برای آمریکا مفید خواهد بود که دیگر کشور ها نیز به نحو قابل توجهی به تعهدات خود در چهارچوب توافق مذکور عمل نمایند. از این منظر، بازگشت آمریکا به توافق آب و هوایی پاریس (توسط بایدن)، چندان مناسب نبود.

بدون تردید دولت آمریکا به محض ورود به توافق آب و هوایی پاریس باید سیاست هایی را به اجرا بگذارد که ماهیت اصلی آن ها، سرعت بالایشان در اجرا است و این مساله می تواند فرایند نوآوری و ابتکار مالی در آمریکا را تحت تاثیر قرار ئدهد و خسارتی جدی را به مالیات دهندگان آمریکایی وارد کند. در واقع، انجام فوری این اقدام (بازگشت به معاهده آب و هوایی پاریس) از سوی دولت بایدن، تا حد زیادی قدرت رقابت پذیری آمریکا را در یک دنیاِ رقابتی، کاهش داده است.

دولت بایدن و امضای قرارداد استارت نو با روسیه

دولت اوباما در دوره حضور خود در قدرت، قرارداد کنترل تسلیحاتی را با روسیه به امضا رساند که چندان کارایی نداشت. این توافق صرفا 45 درصد از زرادخانه های تسلیحاتی دولت روسیه را پوشش می داد. این مساله عملا به دولت روسیه اجازه می داد تا در زمینه تسلیحات اتمی، رویکردی قوی تر اتخاذ کند و در عین حال، از دولت آمریکا می خواست تا توانمندی های خود را در این زمینه کاهش دهد. دولت بایدن در برهه کنونی، همان توافقی را که دولت اوباما با دولت روسیه منعقد نموده بود، برای یک دوره 5 ساله دیگر و در قالب قرارداد استارت نو، تمدید نموده است.

در دنیای که روسیه و چین به عنوان رقبای آمریکا، روز به روز از حیث هسته ای قوی تر می شوند، دولت آمریکا باید به سمت آن نوع از قرارداد های کنترل تسلیحاتی با آن ها حرکت کند که از قابلیت راستی آزمایی برخوردار باشند. اینکه جو بایدن حاضر نشد مفادی را به توافق کنترل تسلیحات اتمی با روسیه بیفزاید، در نوع خود یک شکست و اشتباه جدی برای آن به حساب می آید.

آشفته کردن هر چه بیشترِ خاورمیانه

دولت بایدن در مسائل مهم خارومیانه نظیر مساله هسته ای ایران و یا تعامل با کشور هایی نظیر سوریه، عربستان و به طور کلی متحدان آمریکا در منطقه خلیج فارس، عملا راه و جهتِ دولت اوباما را در پیش گرفته است. اینکه جو بایدن هیچ مساله جدیدی را به رویکرد دولت اوباما در قبال مسائل خاورمیانه نمی افزاید، خود یکی از نقص های عمده وی است. تا به امروز بایدن هیچ سیاست جدیدی را که بتوان آن را مختص به دولت وی در زمینه مسائل مهم خاورمیانه دانست، از خود نشان نداده است. امری که چالشی جدی برای ایالات متحده آمریکا است.

*نویسنده: جیمز کارافانو، وی عضو ارشد بنیاد هریتیج است